دوشیزه ترین نگاه

آب آمده از زانوی من بالاتر

آب آمده از پهلوی من بالاتر

زیباست چه باشکوه عجب کوه یخی

آب آمده از گلوی من بالاتر!

پارسا همت

از کتاب دوشیزه ترین نگاه

سرسبزی شبدری مرا می گیرد

چشمان کبوتری مرا می گیرد

آن گونه که پنبه زار را شعله ی سرخ

موسیقی آذری مرا می گیرد!

پارسا همت

از کتاب دوشیزه ترین نگاه

در روز و شبم حال خرابی مانده

در حال و هوایم اضطرابی مانده

از آن شب باشکوه آتش بازی

یک شعله ی بی قرار آبی مانده!

پارسا همت

از کتاب دوشیزه ترین نگاه

از این همه سنگ روی هم می ترسم

از سقف حقیر و نور کم می ترسم

با دیدن موجی از چکاوک در شهر

از این که درخت نیستم می ترسم!

پارسا همت

از کتاب دوشیزه ترین نگاه

زیبایی ام از شکوه خالی شده است

در پای دری پاره ی قالی شده است

این زندگی من است گلدوزی من

قیچی شده است و دستمالی شده است!

پارسا همت

از کتاب دوشیزه ترین نگاه